De zentuin (ook Japanse droge tuin of Japanse rotstuin genoemd) is een minimalistisch landschap, bestaande uit zorgvuldig geplaatste rotsen en grind, omringd door een muur, bamboescherm of een formele heg. De zentuin is bedoeld als hulpmiddel bij meditatie en moet tegelijkertijd in zijn geheel overzien kunnen worden vanuit een bepaald uitzichtpunt.
Zentuinen worden gemaakt volgens zeven principes: soberheid, eenvoud, natuurlijkheid, asymmetrie, subtiliteit, magie en stilte.
De elementen van zentuinen hebben een diepe symbolische betekenis. Grind vertegenwoordigt water en wordt in patronen geharkt. Het harken van grind maakt deel uit het meditatieve proces. De rotsen symboliseren bergen en de eeuwigheid. Het kleurenpalet is ingetogen. Er worden lichte, neutrale kleuren gebruik zoals wit, beige of grijs.
In de klassieke zentuinen wordt geen water gebruikt. In moderne tuinen wordt water soms wel toegevoegd in de vorm van een fontein of een waterval.
De beplanting is meestal laag en kruipend, om het landschap aan te vullen zonder het te overweldigen. Planten die vaak toegepast worden zijn bonsai, dwergconiferen, Japanse esdoorn, bamboe, varens en mossen.
Er kunnen beelden geplaatst worden zoals Boeddhabeeldjes of Japanse lantaarns.
De verlichting draagt bij aan de mystieke sfeer van zentuinen.
